Jak wybrać klej i fugę do glazury?

Zaprawy klejące do płytek dzielą się na te, które zawierają cement szary (popularne kleje uniwersalne) oraz zrobione na bazie szlachetnego cementu białego. Te ostatnie są stosowane przede wszystkim do płytek z wrażliwych na przebarwienia kamieni, szczególnie marmuru. Kleje takie są też bardzo elastyczne i bez przesady można powiedzieć, że to najwyższa półka klei cementowych. Przez to nadają się także do przyklejania gresu oraz tradycyjnej glazury i terakoty.

Klej do płytek łazienkowych należy wybrać w zależności od tego, na ile równa jest ściana, z czego wykonane są płytki i jaki jest ich ciężar. Kleje do gresu i klinkieru (np. Knauf K2 Uelastyczniony klej do płytek C2T lub Knauf K3 Klej do płytek podłogowych C2E) mają dużą siłę wiązania, przez co ciężar płytek może być duży, ale nadają się wyłącznie do płytek o małej nasiąkliwości. Do glazury, terakoty i mozaiki służą przede wszystkim kleje uniwersalne (np. Knauf K1 Uniwersalny klej budowlany i do płytek ceramicznych C1T). Do płytek ceramicznych o większym ciężarze zalecane są kleje elastyczne (np. Knauf K4 Elastyczny klej do płytek C2TES1)

Kolejny ważny wybór to fugi. Zwykłe cementowe do łazienek raczej się nie nadają. Lepiej zastosować w nich fugi uelastycznione, zawierające uszlachetniacze polimerowe zwiększające elastyczność spoin oraz wypełniacze syntetyczne zmniejszające jej porowatość. Fugę mniej porowatą, a więc mniej nasiąkającą wodą, łatwiej jest utrzymać w czystości.

Fugi elastyczne są wodoodporne, nie są jednak wodoszczelne. Dlatego w miejscach mających często kontakt z wodą (np. basen) stosuje się fugi cementowo-epoksydowe i epoksydowe. Są one dość drogie – w warunkach domowych lepszym sposobem jest uszczelnienie łazienki za pomocą folii w płynie (np. Knauf Hydro Flex Gotowa powłoka uszczelniająca). Jest to niezbędne, gdy ściany na które kładziona jest glazura wykonane są z płyt gipsowych.