Płytki na tarasie – jak przyklejać?

Na czas wiosny i lata taras staje się salonem i jadalnią. Nasza propozycja to wykończenie tarasu płytkami. Będzie nam służył na długie lata. Aby jednak tak się stało, należy wybrać odpowiednie płytki, ułożyć je zgodnie z zaleceniami producenta oraz prawidłowo o nie dbać. Ważne są nie tylko same płytki, ale też to czego nie widać, a co decyduje o trwałości podłogi – odpowiednia izolacja, dobry klej, fuga i silikon. Muszą przecież wytrzymać wiele – deszcz, śnieg i wahanie temperatur, od tych najniższych po najwyższe w lato. Nie chcemy patrzyć na odspajające się płytki i zacieki na sufitach pomieszczeń pod tarasami. Najważniejsza jest zatem trwałość i dobra jakość wykonania.
Przeczytaj nasz poradnik, jak prawidłowo przyklejać płytki na tarasie.

1. Zaczynamy od postaw, czyli od podłoża. Ten punkt jest najważniejszy. Prawidłowo przygotowane podłoże to podstawa sukcesu podczas układania płytek. Usuń wszystkie zanieczyszczenia, kurz, piasek i luźne fragmenty. Podłoże musi być czyste i równe. Jeśli tego nie zrobisz, płytki w niedługim czasie będą odpadać razem z klejem i fragmentami podłoża.

2. Kolejny krok to uszczelnienie podłoża – hydroizolacja. Wilgoć przenikająca do podłoża może doprowadzić do poważnych uszkodzeń, takich np. niszczenie betonu, zagrzybienia czy wykwity. Warto zaimpregnować podłoże specjalnym preparatem, który po wyschnięciu tworzy wodoszczelną powłokę, zabezpieczającą przed wnikaniem wody i wilgoci.

3. Trzymamy się zasady, że prace wykończeniowe na balkonie lub tarasie rozpoczynamy po 3 miesiącach od zakończenia budowy, gdy budynek już osiądzie. Jeśli położymy płytki (gres, klinkier) za wcześnie, skutkiem mogą być nieregularne, przechodzące przez kilka sąsiednich płytek pęknięcia. Nawet jeśli oderwiemy takie płytki, pęknięcia będą widoczne również w podłożu.

4. Nie oszczędzaj na płytkach. Nie polecamy teraktory. Taka okładzina może nie wytrzymać zimy. Płytki, które układamy na zewnątrz, muszą być mrozoodporne. Ważne jest też, by powierzchnia płytek miała wykończenie antypoślizgowe klasy R10, R11, R12.

5. Kolejna zasada – tak jak i płytki – kleje i zaprawy do fugowania muszą być również wodo- i mrozoodporne oraz wysokoelastyczne.

6. Warstwa kleju do płytek powinna mieć grubość ok. 5 mm. Jeśli będzie za gruba, ryzyko jest duże, że płytki będą pękać, a jeśli nie same płytki – to szkliwo na nich. Płytki układamy po wyschnięciu hydroizolacji

7. Zaprawę klejową nanosimy za pomocą pacy zębatej tzw. metodą podwójnego smarowania (inaczej metodą kombinowaną) – zarówno na podłoże jak i spodnią warstwę płytki. Tym samym po dociśnięciu płytki między nią a podłożem nie powstanie przestrzeń, tzw. pustka powietrzna, w której np. mogłaby się gromadzić woda. Na balkonie lub tarasie należy o to zadbać jeszcze bardziej niż przy układaniu płytek w pomieszczeniach.

8. Koniecznie należy pamiętać, aby pozostawić szerokie spoiny i dylatacje. Spoina powinna mieć nie mniej niż 5 mm szerokości. W sytuacji kiedy są za małe, grozi to pękaniem fug i wysadzaniem pojedynczych płytek. Miejsca dylatacji i połączenia podłóg ze ścianami należy wypełniać spoiną elastyczną – silikonem. Zadaniem spoiny i dylatacji jest ułatwienie pracy materiałów, z których jest zrobiony taras na czas gwałtownych zmian temperatur. Ma to miejsce zwłaszcza wtedy, kiedy taras położony jest przy południowych elewacjach lub wykończonych ciemnymi płytkami, szybko nagrzewającymi się.