Alejandro Aravena

Pragramtyczny idealista. Jest tegorocznym lauratem Nagrody Pritzkera, przez wielu uważanej za najważniejszą nagrodę architektoniczną na świecie. Tom Pritzker, prezes Fundacji Hyatta, która przyznaje nagrodę, określił Aravenego “architektem, który pogłębia naszą wiedzę, czym jest wielkie projektowanie”.

– Największe wyzwanie architektury polega na podejmowaniu ‘niearchitektonicznych’ problemów – ubóstwa, zanieczyszczeń środowiska, gęstość zaludnienia czy segregacji – i zastosowaniu naszej konkretnej wiedzy. Jednak to nie wystarczy, żeby zwiększyć świadomość. Chcę, żeby ludzie mieli więcej narzędzi do wykorzystania – powiedział Aravena w rozmowie z “The Guardian.

Jaka jest jego architektoniczna filozofia?

• Siła płynąca z syntezy w projektowaniu stara się skuteczniej wykorzystać ograniczone zasoby. Nie chodzi o pieniądze, lecz o koordynację. W ten sposób mogliśmy zaoszczędzić 4 mln dolarów i dzięki temu dziś budowany jest las. Czy to siła samokonstrukcji, siła zdrowego rozsądku czy siła natury, wszystkie te siły trzeba przełożyć na formę, która modeluje i kształtuje nie beton, cegły czy drewno, lecz samo życie. Siła syntezy w projektowaniu to próba pchnięcia siły życia w samą istotę architektury – mówił Alejandro Aravena podczas wystąpienia w ramach konferencji TEDGlobal w 2014 r.

Aravena jest jednym z architektów projektujących w tzw. modelu przyrostowym (incremental development).  Metoda ta polega na zbudowaniu fundamentów i “ram” w postaci połowy domu, który następnie może być dowolnie rozbudowany zgodnie z koncepcją właściciela.

Aravena zaprojektował wiele znakomitych budynków na terenie Uniwersytetu Katolickiego w Santiago w Chile, w tym Centrum Innowacji Uniwersytetu Katolickiego, Wieże Syjamskie, Szkołę Medyczną, Szkołę Architektury oraz Szkołę Matematyczną. Budynki zostały stworzone w ten sposób, by jak najefektywniej gospodarować energią związaną z lokalnymi warunkami klimatycznymi.

Alejandro Aravena urodził się w 1967 r. w Santiago w Chile. W 1992 ukończył studia na Chilijskim Uniwersytecie Katolickim. Swoją pracownię założył dwa lata później. Poza pracą projektową zajmował się działalnością edukacyjną – w The Harvard Graduate School of Design oraz w Chilijskim Uniwersytecie Katolickim. Od 2006 r. tworzy organizację ELEMENTAL zajmującą się projektami społecznymi. Od 2011 r. jest członkiem zarządu London School of Economics Cities Program, członkiem zarządu David Rockefeller Center for Latin American Studies, a od 2013 r. członkiem zarządu Swiss Holcim Foundation. W swojej karierze był wielokrotnie odznaczany, m.in. finalista Nagrody Miesa van der Rohe (2000), nagroda Global Award for Sustainable Architecture (2008), Srebrny Lew na Wieneckim Biennale Architektury (2008).