Souto de Moura
Eduardo Souto de Moura
Ma własny, niepowtarzalny styl. Nie ulega modom. „Rozwiązanie nigdy nie przychodzi z miejsca, ale zawsze z ludzkiej głowy. Miejsce po prostu jest. Jest narzędziem, z którego korzysta architekt. Jak ołówek.” Tak w jednym z wywiadów określił swój stosunek do projektowania.
W 2011 roku otrzymał Nagrodę Pritzker, architektonicznego Oskara. Ogłaszając decyzje Jury Pritzker powiedział: „To drugi w historii Nagrody Pritzker’a fakt przyznania tej nagrody architektowi portugalskiemu. Pierwszym takim wydarzeniem było nadanie tej nagrody (w 1992 roku), architektowi portugalskiemu Alvaro Siza. Poza tym dodał, że podczas trzech ostatnich dekad Eduardo Souto de Moura stworzył dzieła o znaczącym charakterze współczesnym lecz niosące echa architektonicznej tradycji (…) Jego budynki posiadają unikalną zdolność przekazu pozornie antagonistycznych cech – potęgi i skromności, brawury i subtelności, znamion publicznego autorytetu i intymności”. Po powiadomieniu go o przyznanej nagrodzie Souto de Moura powiedział: “Kiedy zostałem telefonicznie powiadomiony o przyznaniu mi tytułu Laureata Nagrody Pritzker’a nie mogłem temu dać wiary. Gdy wiadomość została oficjalnie potwierdzona zdałem sobie sprawę jaki mnie spotkał wielki zaszczyt. Fakt że to już drugi portugalski architekt został nominowany do tej nagrody nadaje temu wydarzeniu szczególnej wagi.”
Zresztą, lista jego nagród i wyróżnień jest długa. W 1980 roku został laureatem nagrody Fundacji António de Almeida, a w 1984 nagrody Fundacji Antero de Quental, w 1992 i 2004 nagród Secil, natomiast w 1995 zdobył międzynarodową nagrodę “Stone architecture”, w 2001 otrzymał złoty medalu Heinricha Tessenowa – coroczną nagrodę Fundacji Alfreda Toepfera, udało mu się też zdobyć siedem nominacji do nagrody Miesa van der Rohe.
Eduardo Souto de Moura jest profesorem w Szkole Sztuk Pięknych w Porto oraz na Uniwersytecie w Porto. Wykłada gościnnie w Genewie, Paryżu, Harvardzie, Dublinie i Lozannie. Jest członkiem zarządów londyńskiej Tate Galery i nowojorskiego Museum of Modern Art. Twórca m.in. pawilonów na portugalskie Expo 1998, stadionu piłkarskiego w Bradze oraz metra w Porto.
Eduardo Souto de Moura zaprojektował wiele rezydencji. Jedną z nich jest House Number Two, wybudowana w mieście Bom Jesus w Portugalii. Jest ona szczególnie ceniona za nadzwyczajne bogactwo subtelnego dekoru zewnętrznych ścian betonowych.
- Ponieważ parcela położona jest na stromym zboczu górującym nad miastem Braga zdecydowaliśmy nie umieszczać pojedynczej dużej kubatury budynku punktowo w jednym miejscu zbocza. Zamiast tego postanowiono wykonać konstrukcje budynku rozlokowaną na pięciu tarasach (podpartych ścianami oporowymi) o różnych funkcjach: drzewa owocowe na najniższym tarasie, basen kąpielowy na kolejnym, główna część domu na następnym, sypialnie na czwartym, a na najwyższym poziomie – las – powiedział o swoim projekcie Eduardo Souto de Moura.