Jak zmniejszyć zużycie energii

Do końca 2020 r. wszystkie nowe budynki powinny wykazywać niemal zerowe zużycie energii. Przewiduje to unijna dyrektywa w sprawie charakterystyki energetycznej budynków. W Polsce budownictwo mieszkaniowe odpowiada za około 30% zużycia energii.

Tak zwany standard nZEB (ang. nearly zero energy building) oznacza możliwe zredukowanie zużycia energii. Przepisy w tej kwestii wprowadzono w 2014 r., a zaostrzono w 2017 r. Zmiany określają, jakie są dopuszczalne wartości wskaźnika EP, czyli zapotrzebowania budynku na nieodnawialną energię, oraz współczynnik przenikania ciepła przez przegrody, czyli ściany, dachy, stropy, okna i drzwi itd. Wprowadzane etapowo zmiany pozwalają na płynne dostosowanie się rynku budowlanego do obowiązujących wymogów prawnych.

Świadectwo charakterystyki energetycznej

Przepisy wprowadziły obowiązkowe sporządzanie świadectw energetycznych budynków. Jest to dokument, który określa wielkość zapotrzebowania na energię niezbędną do ogrzewania i wentylacji, przygotowania ciepłej wody użytkowej, chłodzenia, a w przypadku budynków niemieszkalnych – również oświetlenia. Obowiązek ten wynika z prawa europejskiego, a celem jego wprowadzenia jest promowanie budownictwa efektywnego energetycznie i zwiększanie świadomości społecznej w zakresie możliwości uzyskania oszczędności energii w budynkach. Dzięki informacjom zawartym w świadectwie właściciel, najemca lub użytkownik może określić orientacyjne roczne zapotrzebowanie na energię, a tym samym koszt utrzymania związany z zapotrzebowaniem na energię.

Świadectwo charakterystyki energetycznej trzeba przekazać nabywcy lub najemcy, gdy budynek, część budynku lub lokal będzie sprzedawany lub wynajmowany. Przygotowanie dokumentacji leży po stronie właściciela lub zarządcy budynku (w przypadku sprzedaży lub najmu) albo osoby, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu (w przypadku zbycia tego prawa), a niektórych sytuacjach także najemcy.

Świadectwo trzeba też sporządzić dla budynków, w których całkowita powierzchnia użytkowa powyżej 250 m ² jest zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej i w których dokonywana jest obsługa interesantów. Przykładami takich budynków będą urzędy skarbowe, urzędy starostw powiatowych, urzędy wojewódzkie, komenda główna i komendy wojewódzkie policji. W takim przypadku istnieje też obowiązek przekazania kopii świadectwa charakterystyki energetycznej do Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa.

Świadectwa energetycznego nie trzeba sporządzać, gdy wznosimy budynek na własny użytek.

Kto jest odpowiedzialny za energooszczędność?

Za spełnienie minimalnych wymagań dotyczących energooszczędności odpowiada projektant budynku, a na etapie budowy jej kierownik. Projektant i kierownik budowy są zobligowani do tego, by przy projektowaniu oraz budowie brać pod uwagę przepisy techniczno-budowlane. Nowe przepisy stosuje się w przypadku obecnie wznoszonych budynków, a w przypadku istniejących – gdy są one przebudowywane.

Kontrola systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji

Właściciel lub zarządca budynku musi poddawać budynki w czasie ich użytkowania okresowej kontroli stanu technicznego systemu ogrzewania, uwzględniając takie kwestie, jak efektywność energetyczna kotłów i dostosowanie ich mocy do potrzeb użytkowych:

• co najmniej raz na 5 lat – dla kotłów o nominalnej mocy cieplnej do 100 kW,
• co najmniej raz na 2 lata – dla kotłów opalanych paliwem ciekłym lub stałym o nominalnej mocy cieplnej ponad 100 kW,
• co najmniej raz na 4 lata – dla kotłów opalanych gazem o nominalnej mocy cieplnej ponad 100 kW, a także okresowej,
• co najmniej raz na 5 lat, polegającej na ocenie efektywności energetycznej zastosowanych urządzeń chłodniczych o mocy chłodniczej nominalnej większej niż 12 kW.

Zmiany po 2021 r.

Poprawa efektywności energetycznej budynków oznacza dla użytkownika większy komfort cieplny i zmniejszenie kosztów eksploatacji. Zaostrzone wymogi podnoszą efektywność energetyczną budynków także w skali makro, bo przyczyniają się do mniejszego zużycia zasobów energetycznych nieodnawialnych i odnawialnych.

Przykładem mogą być normy dla budynków wielorodzinnych. Wymagania energetyczne na potrzeby ogrzewania, wentylacji oraz przygotowania ciepłej wody użytkowej [kWh/m² *rok] od 2014 r. wynosiła 105 [W/m²/K], od 2017 r. wynosi 85 [W/ m²/K], a od 2021 r. już tylko 65 [W/m²/K].

Współczynnik przenikania ciepła na ścianie zewnętrznej zmniejsza się od  0,25 (2014) przez 0,23 (2017) do 0,20 U_max w 2021 r., na dachach i stropodachach od 0,20 przez 0,18 obecnie do 0,15 w 2021 r., a w oknach – odpowiednio – od 1,3 przez 1,1 po 0,9.

Dostosowanie się do nowych norm będzie oznacza dla inwestorów korzystanie z odpowiednich materiałów ograniczających straty ciepła – zarówno technologii budowlanych, jak i służących do izolacji budynków. Już na etapie projektowania należy przemyśleć odpowiednie usytuowanie domu względem stron świata i maksymalne wykorzystanie światła dziennego i ciepła promieni słonecznych.

ZOBACZ RÓWNIEŻ

Nowe zasady ocieplania ścian po 1 stycznia 2017 r.

  Od 1 stycznia 2017 r. obowiązują nowe zasady ocieplania >>>