Jak podzielić pokój rodzeństwa?

Urządzenie funkcjonalnego i wygodnego pokoju dla rodzeństwa to nie lada wyzwanie. Jednak przy odrobinie wyobraźni mozna sobie z tym doskonale poradzić. Zobaczcie nasze pomysły, jak zaaranżować wspólną przestrzeń dla dzieci.

Na początek trzeba ustalić, jak dzielimy pokój. Jeżeli mamy taką możliwość, najwygodniej jest postawić ściankę działową. Można też oddzielić dwie strefy dwustronnym regałem na książki. Wszystko zależy od metrażu pokoju i naszych możliwości.

Ścianka działowa
Ścianka działowa z płyt g-k to świetny pomysł, gdyż możemy stworzyć dwa osobne pomieszczenia. Ważne by pokój miał dwa oddzielne okna – każde z dzieci będzie miało źródło naturalnego światła w swojej części. Takie rozwiązanie bedzie idealne dla rodzeństwa różnej płci i z dużą różnicą wieku.

Jak zbudować taką ściankę?

Na podłodze wyznaczamy linię przyszłej ciany za pomocą sznura traserskiego.
Wytyczamy prostopadłe linie pionowe na ścianach bocznych, biegnące do sufitu. Następnie linie wytyczone na podłodze przenosimy na sufit, łącząc je z liniami pionowymi. Linie należy wytyczyć bardzo starannie, bo na jej podstawie będziemy montować konstrukcję z profili metalowych.
Profile UW, mocowane do podłogi, oraz profile CW, mocowane do ściany, oklejamy samoprzylepną taśmą akustyczną. Dzięki temu wyciszymy pokoje naszych dzieci.
Do wytyczonych linii montujemy konstrukcję ściany z profili metalowych przy pomocy kołków szybkiego montażu. Do podłogi mocujemy profile UW, stosując kołki w rozstawie 1 m, do ściany – profile CW w rozstawie kołków min. 3 szt. na wysokość pomieszczenia do 3 m wysokości, ale nie rzadziej niż co 1 m.
Do sufitu montujemy profile UW, takie jak do podłogi. Dobór szerokości profili (CW 50, CW 75, CW 100) zależy od kilku parametrów, między innymi wysokości ściany, rodzaju prowadzonych instalacji w ścianie, izolacyjności akustycznej, ilości warstw płyty, co w sumie określi grubość i sztywność ściany.
Przed montażem profili pionowych należy dokładnie wymierzyć wysokość pomieszczenia i dociąć profile pionowe CW na wymiar mniejszy o 1-1,5 cm niż wymierzona wysokość.
Profile pionowe CW wsuwamy pomiędzy profile UW na podłodze i suficie w odstępach od 30 do 60 cm, w zależności od rodzaju ściany (wysokość, z pojedynczą okładziną, z podwójną okładziną, przyszłego obciążenia). Nie należy ich ze sobą skręcać.
Następnie płyty gipsowo-kartonowej, zaczynając od jednej strony ściany. Płytę przykręcamy wkrętami do szybkiego montażu TN 25 mm przy pojedynczym płytowaniu lub wkrętami TN 35 mm przy płytowaniu podwójnym. Rozstaw wkrętów wynosi 25 cm dla jednej warstwy płyty.
W przypadku dwóch warstw płyty, pierwszą warstwę przykręcamy wkrętami co 75 cm, drugą natomiast co 25 cm. Warunek takiego rozstawu to przerwa montażowa pomiędzy przykręceniem pierwszej i drugiej warstwy nie dłuższa niż 24 godziny. W przeciwnym razie obie warstwy przykręcamy co 25 cm. Przed ułożeniem izolacji należy poprowadzić wszystkie instalacje, przewidziane w danej ścianie.
Następnie przystępujemy do układania izolacji. Materiał izolujący należy starannie przyciąć do szerokości rozstawu profili pionowych CW i ułożyć go pomiędzy profilami zapełniając szczelnie przestrzeń między nimi, nawet wewnątrz profili.
Po ułożeniu izolacji z wełny mineralnej montujemy płyty gipsowo-kartonowe po drugiej stronie ściany, pamiętając o przesunięciu płyty względem płyty po pierwszej stronie. Chodzi o to, aby uniknąć połączeń płyty na jednym profilu po obu stronach konstrukcji. Płyty g-k można łączyć w pionie, pamiętając o przesunięciu spoin poprzecznych nie mniejszym niż 40 cm. Ułożenie płyty po drugiej stronie zamyka zabudowę konstrukcji.
Następnie przystępujemy do przygotowania docinanych powierzchni płyty do szpachlowania. Należy je odpylić i zagruntować przy pomocy środka gruntującego, np. Tiefengrund. Przy szpachlowaniu najważniejsze jest użycie właściwego produktu, służącego do spoinowania płyt, odpowiednie przygotowanie materiału i technologia spoinowania.

Część sypialna i do zabawy
Innym pomysłem jest wydzielenie osobnych powierzchni w zależności od pełnionych funkcji. Tu równiez możemy zastosować system suchej zabudowy lub wykorzystać meble np. regał czy łóżko pietrowe by zaznaczyć granicę sypialni i bawialni. Ścianka działowa nie musi odgradzać całej powierzchni – może być to po prostu element zasłaniający fragment pokoju przeznaczony na relaks czy naukę.

Kolory, tapety, dywany

Jeśli pokój dzieci jest zbyt mały by fizycznie go podzielić, można zastosować sprytne triki aranżacyjne. Dobrym pomysłem jest zabawa kolorem np. oddzielamy strefę dziewczynki i chłopca poprzez zastosowanie różnych barw lub tapet, a także dodtaków w pasujących kolorach. Jeśli tapeta jest wyjątkowo wzorzysta, pozostałe ściany w pokoju, powinny być bardziej stonowane, by pomieszczenie nie zmniejszyło się optycznie. W pokoju starszych dzieci strefy mogą wyznaczać np. plakaty z idolami. Innym pomysłem może być oddzielenie powierzchni za pomocą dwóch różnych dywanów.