Philip Johnson

Philip Johnson to architekt niezwykle charakterystyczny. Jego szklany dom w Connecticut jest jedną z najbardziej znanych rezydencji na świecie. W swoich pracach wykorzystuje przede wszystkim szkło, stal i kryształ.

Philip Johnson to amerykański architekt, krytyk i historyk sztuki, pierwszy laureat prestiżowej Nagrody Pritzkera. Urodził się w 1906 roku w Cleveland. Studiował filozofię i filologię klasyczną, zwiedził wiele miast Europy i Egipt. Architekturą zainteresował się stosunkowo późno, wcześniej dał się poznać jako utalentowany krytyk sztuki, dziennikarz i dyrektor muzeum. Kierował działem architektury i wzornictwa Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku. W 1932 roku wraz z Henrym R. Hitchcockiem stworzył termin „styl międzynarodowy”, kiedy wspólnie zorganizowali wystawę pod tym właśnie tytułem. Zgromadzili na niej 75 projektów architektów z zachodniej Europy, Japonii, USA i ZSRR. Prace te, choć pochodzące z różnych stron świata, łączyły pewne cechy wspólne: prostota i funkcjonalizm, płaskie dachy, gładkie ściany, duże okna oraz brak ornamentów i nawiązań do poprzednich epok. Termin „styl międzynarodowy” przyjął się i funkcjonuje do dziś. Philip Johnson jest także współautorem pojęcia „architektura dekonstruktywistyczna”.

Swój pierwszy budynek zaprojektował, gdy był już dobrze po trzydziestce. Późny start nie przeszkodził mu w zrobieniu znaczącej kariery w tej dziedzinie. Szybko został uznany za jednego z najbardziej wpływowych architektów późnego modernizmu, a potem postmodernizmu. Przez wiele lat pozostawał pod silnym wpływem prac Miesa van der Rohe. Doskonała znajomość historii sztuki sprawiła, że inspirował się stylami dawnych epok, swobodnie czerpiąc z nich rozmaite motywy. Przed II wojną światową przeżył fascynację nazizmem, łącząc z nim zamiłowanie do dyscypliny i porządku, usiłował nawet założyć partię faszystowską w USA. W latach 70. i 80. dał się poznać jako utalentowany projektant przestrzeni publicznych, przyjaznych mieszkańcom wielkich miast.

Jednym z głośnych projektów Johnsona jest jego własny dom w New Canaan, zwany Szklanym domem. Inne, znane prace architekta to m.in. biurowiec firmy Seagram w Nowym Jorku (1954-58, wspólnie z Miesem van der Rohe), biblioteka miejska w Bostonie (1973), Kryształowa Katedra w Garden Grove w Kalifornii (1980), biurowiec AT&T w Nowym Jorku (1984), biurowiec zwany Lipstick Building w Nowym Jorku (1984-86) oraz biurowce Puerta de Europa w Madrycie (1991-95).